Życie Lavender od zawsze opływało w szczęście i luksusy średniozamożnej rodziny. Jako jedynaczka nie musiała się nigdy z nikim dzielić ani walczyć o uwagę rodziców. Kochali ją i rozpieszczali. Evander bardzo chciał posiadać więcej dzieci, lecz jego żona stanowczo się temu sprzeciwiała. Stało się to jednym z wielu argumentów do kłótni, o które Lavender nigdy w życiu by ich nie podejrzewała. Nieoczekiwanie, kiedy miała dziesięć lat, Hiazynthe zmarła. Przyjęto, że przed wszystkimi ukrywała swoją chorobę. Lavender wylała w tym czasie morze łez, nie mogąc pojąć faktu, że już nigdy nie ujrzy swojej matki. Pogrzeb odbył się już na drugi dzień, ku niedowierzaniu krewnych i przyjaciół. Od tamtej pory Lavender nosi w sobie nieznośną pustkę, którą starannie maskuje uśmiechem i lekkim podejściem do świata. Bardzo często myśli o swojej mamie, najczęściej zachowuje się potem opryskliwie jakby chciała odreagować na innych swój ból. Hogwart stał się dla niej drugim domem. Tiara Przydziału miała nie lada problem z dopasowaniem jej do właściwego "domu". Kiedy zapadła groźba powiększenia szeregu Hufflepuffu, Tiara Przydziału wykrzyknęła gromkim głosem: "GRYFFINDOR". Tak o to zaczęła się jej przygoda w zamkowych murach. Dormitorium dzieliła z Parvati Patil, która została jej najlepszą przyjaciółką oraz Hermioą Granger, która trzymała się z Ronem Weasleyem i Harrym Potterem. Stosunek Lavender do tego ostatniego był neutralny. Jako czarownica czystej krwi, znała jego historię przez co mu współczuła lecz nigdy nie dbała o to aby nawiązać z nim szczególny kontakt.
Na drugim roku wstrząsnęła nią sytuacja z Komnatą Tajemnic i bazyliszkiem. Mimo iż sama była bezpieczna to martwiła się o swoich kolegów. Po bohaterskim czynie Pottera, który uratował Ginny Weasley czuła wobec niego podziw i niekłamany respekt (a nawet trochę zazdrości). Informacje o Gilderoyu Lockhartcie złamały jej serce. Trzeci rok nauki minął bez większych ekscesów chyba, że wspomnieć o ucieczce groźnego przestępcy z Azkabanu lub szokującej informacji o nauczycielu OPCM mówiącej o tym, że jest wilkołakiem... a Lavender tak bardzo go lubiła! Czwarty rok nauki był ekscytujący i zarazem tragiczny. Nowy nauczyciel OPCM nie przypadł jej do gusty, a wręcz przerażał.
Turniej Trójmagiczny ciekawił nie tylko Lavender i choć sama nie mogła w nim wystartować to wspierała reprezentantów Hogwartu (tutaj niedowierzanie wywołała kandydatura Pottera, kiedy okazało się, że jedynie angielska Szkoła Magii i Czarodziejstwa zdublowała reprezentantów - Cedrika i Harry'ego).
wszyscy Gryfoni się cieszyli, lecz gdy emocje opadły to zaczęto szykanować Pottera. Sama Lavender dyskutowała o tym ze swoją najlepszą przyjaciółką podejrzewając wspólnego kolegę o oszustwo i chęć ponownego "zaistnienia". Nikt nie przypuszczał, że Cedrik Diggory zginie, a Potter zacznie mówić o powrocie Lorda Voldemorta. Lavender nie chciała dopuścić tego do swoich myśli ale potem sam Albus Dumbledore na pożegnalnej uczcie upamiętniającej Cedrika powiedział, że On powrócił. Prorok Codzienny oraz audycje radiowe nie szczędziły Pottera ani Dumbledore'a. Lavender przyjęła ten tok rozumowania i obgadywała Rona, Hermionę i samego Harryego.
Piąty rok przyniósł ogromne zmiany. Dolores Umbridge działała na nerwy również Lavender, która wraz z Parvati postanowiła dołączyć do GD popierając tym samym Pottera. Uwierzyła mu tym razem na poważnie i zamierzała zadbać o swoje bezpieczeństwo. Na zajęciach GD nauczyła się wyczarowywać patronusa pod postacią dzika oraz wielu innych przydatnych zaklęć. V rok nie był łatwy, a ucieczki Śmierciożerców z Azkabanu wzbudzały lęk. Pod koniec roku szkolnego GD zostało zdekonspirowane i w przeciwieństwie do niektórych osób Lavender udało się uciec na czas. O wydarzeniach z Ministerstwa Magii dowiedziała się z plotek i Proroka Codziennego. Samodzielnie podjęła kroki w kwestii swojego bezpieczeństwa, przykładając większą uwagę do nauki. Sam pan Brown podczas wakacji ćwiczył z córką zaklęcia przydatne w obronie oraz ataku. Z ulgą wróciła do Hogwartu po wakacjach. W zamku czuła się najbezpieczniej i była to zasługa Albusa Dumbledore'a. Jego nieoczekiwana śmierć bardzo nią wstrząsnęła. Hogwart przestał być już bezpieczny zwłaszcza, gdy wkrótce potem stołek dyrektora przejął Severus Snape, a nauczycielami zostało rodzeństwo Carrow. Nie pozostawało jej nic innego jak zacisnąć zęby i skończyć ostatni rok nauki. Potem będzie wolna. Razem z ojcem wyjadą na drugi koniec świata...