Czarodzieje i mugole


Ich losy przeplatają się ze sobą od początków istnienia świata. Czy żyło im się ze sobą dobrze? Historia ukazuje nam bardzo wiele konfliktów między dwoma społeczeństwami, aby temu zaradzić powołano Międzynarodową Konfederacje Czarodziejów, która w 1692 roku uchwaliła  Międzynarodowy Kodeks Tajności Czarów. Czarodzieje pod groźbą wysokich kar oraz możliwością pójścia do więzienia zostali zobowiązani do zakazu używania magii przy mugolach. Od tamtej pory izolacja pomiędzy dwoma światami została trwale przypieczętowana. Znaleziono sposób na całkowitą izolację czarodziejów dzięki czemu mieli odczuwać komfort i bezpieczeństwo. Oczywiście dopuszczalne są małżeństwa mieszane lecz wymagają one nieco gimnastyki ze strony prawnej. W każdym razie mugole nie mają zielonego pojęcia o magicznym świecie, co najwyżej istnieje on dla nich jedynie w wyobraźni i książkach dla dzieci.

1. Śluby, małżeństwa mieszane i pogrzeby

Śluby w czarodziejskim świecie są bardzo podobne do tych mugolskich. Oczywiście nie ma kościołów i księży, a uroczystość prowadzi urzędnik z Ministerstwa Magii. Panna Młoda ubiera suknię w jasnym kolorze, zakładając na nią obowiązkowo białą szatę ( w przypadku rozwódek i wdów - kolor dowolny oprócz białego). Najczęściej kobiety spinają włosy aby ukazać purpurowe wstążki, które mają przynieść szczęście i oznaczają w magicznym świecie wszelaki dobrobyt. Pan Młody tak jak ten mugolski nie zadręcza się swoim ubiorem. Elegancka, ciemna szata jest uniwersalna. Co do samego obrzędu, państwo młodzi składają przysięgę trzymając się za ręce, które są przeplecione purpurą i wieńcem z kwiatów. Powyższy opis dotyczy ślubu czarodziejów. Co parami mieszanymi?

Małżeństwa mieszane to na pozór prosta sprawa. Czarodziej lub czarownica, która zamierza ujawnić się swojej drugiej połówce musi ten fakt zgłosić odpowiedniemu oddziałowi w Ministerstwie Magii. Po załatwieniu formalności i przeprowadzonej kontroli nic nie stoi na przeszkodzie aby zakochani mogli założyć rodzinę. Należy jednak zaznaczyć, że surowo traktuje się nieodpowiedzialne zachowanie czarodziejów i czarownic, którzy obnoszą się z magią i zmieniają partnerów jak rękawiczki.

Pogrzeby przebiegają różnie i różnią się jedynie tym, że zmarłych chowa się w grobowcach lub też po prostu pali wygłaszając przedtem uroczyste mowy oraz odprawia się rytuał, który swoimi korzeniami sięga czasów starożytnych.

2. Religia - w co wierzy czarodziej?

Czarodzieje w tej kwestii nie różnią się niczym od mugoli. Są tacy którzy wierzą w Boga, są też ateiści i wyznawcy innych bóstw. W Wielkiej Brytanii odnotowuje się głównie ateizm oraz pomniejsze odłamy druizmu. Na Dalekim Wschodzie króluje islam oraz buddyzm. Czarodzieje nie mają instytucji kościelnych.

3. Prawo

Na nieletnich czarodziejów nałożony jest Namiar. Bardzo łatwo jest namierzyć młodego czarodzieja używającego czarów wśród mugoli. Pogłoski głoszą, że namiar nie jest zdejmowany wraz z ukończeniem 17 lat jak się domniemywa, lecz służy nadal do śledzenia obywateli.

Prześladowania mugoli są zakazane, grozi za to nawet odsiadka w Azkabanie.

Polowanie na istoty magiczne jak i stworzenia są zakazane pod groźbą kary grzywny i kilkumiesięczną odsiadką w Azkabanie.

Użycie zaklęć Niewybaczalnych na jakiejkolwiek istocie żywej karane jest dożywociem w Azkabanie.

W obliczu zagrożenia życia mamy prawo do obrony, a w konieczności prawo do użycia zaklęcia uśmiercającego. Jest to jednak ostateczność.

Młody czarodziej ukończywszy 11 lat, winien jest uczęszczać do jednej z kilku szkół Magii i Czarodziejstwa w Europie i pobierać w niej naukę aż do zdania egzaminów końcowych na ostatnim roku nauki.

Charłaki zobowiązane są do podjęcia kursu (nazwa) oraz badania w celu zdiagnozowania przyczyny charłactwa.

Zakazana jest nauka w domu.